vrijdag 25 maart 2016

Niet de enige creatieve geest in huis.. (Trotse mama)



Ik keek gisterenavond mijn kamer rond en besefte ineens dat er naast wol, haakwerkjes, schilderijen en andere knutselwerkjes van mama, er ook een hoop creatieve uitspattingen van dochterlief aanwezig zijn. En dat ik best een post op mijn blog mag gebruiken om mijn trots hierover te laten blijken. Ze is sinds een aantal maanden helemaal in de ban van houtbewerking. Ze hield al van schilderen met aquarelpotloden/wasco, maar sinds ze op school de zaagmachine heeft ontdekt, wordt het ene na het andere kunstwerkje afgeleverd thuis en bij familie. Zo trots op ons meisje! Het hertje is vorige week ons huis binnengehuppeld, nog snel een paar mooie fotootjes gemaakt, voordat het zijn plekje krijgt in andermans huis. Ze vroeg of ik een tekeningetje in haar schriftje wilde maken van een hert en met twee tekeningen van verschillende hertjes, is dit het resultaat..een vertederend bevallig hertje, alsof het nog maar net op haar pootjes is gaan staan...

zondag 6 maart 2016

creatieve uitspattingen



Eindelijk voel ik me weer wat beter. Twee weken miserabel en ziek, zonder veel creativiteit. Nu weer met inspiratie en rustig weer een paar projectjes opgepakt. Van een stuk voor het raam, tot een nieuw haakprojectje: een aardbeien- tasje in wording waarvan ik nog niet weet welk beugel ik erbij ga gebruiken, welke voering ik neem en of ik voor en achterkant haak, of slechts de voorkant... Nu eerst maar eens genieten van het maken van deze leuke aardbeiensteek.



En gisteren was het bijzondere verjaardags-tentoonstellingsfeestje van een lieve collega, wiens camera een verlengde is van zijn ziel, zo lijkt het. Of misschien is het wel een verlengde van zijn ogen die de gave hebben de ziel van een plek, landschap gebaar of mens te vangen..echt heel bijzonder! De tentoonstelling in Werkplaats K (Elbereveldstraat 105, Kerkrade) volgende week 12 en 13 maart; Retrospectief van Jos Reinders. Ga dat zien! En voor zo'n feestje wilde ik ook een creatief cadeautje meenemen. Nu kon ik de camerastempel niet vinden die ik jaren geleden gemaakt heb. Ik maakte een nieuwe versie. Wel iets groter, want dat pastte beter bij het vest dat ik gekocht had. Subtiel gestempeld (twee op de rechtermouw, drie onder de kraag van het linkerpand en een op de achterkant midden onder de kraag) en gefixeerd met een mooi label met de stempel erop. Ingepakt met nog een bijpassend cadeautje voor de cameraman die 's ochtend met zijn honden wandelt en mooie zielen vereeuwigt... En zoals dat dan gaat, vergat ik in de haast een foto te maken van het vest..dom dom..maar gelukkig heb ik de stempel nog.